حکمت - علم - فلسفه
خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب اخلاق ناصری در باب حکمت می فرماید:
"حکمت در عرف اهل معرفت عبارت است از دانستن چیزها چنانکه باشند و قیام نمودن بکارها چنان که باید بقدر استطاعت تا نفس انسانی به کمال که متوجه آن است برسد."
علم نامی است که به بخشی از شناخت ها یا دانسته های ما داده اند. به آن بخشی که هستی یا واقعیت را دقیقاً تشریح می کند و معرفتی که زاده فرض و حدس و تخیل و توهم باشد علم بشمار نمی آید.